Schronisko Strzecha Akademicka

Jak dojść:

Z Karpacza:

- Biały Jar (710 m. n.p.m.) ul. 3 Maja – żółtym szlakiem ok 2h;

- Orlinek (515 m. n.p.m.) - czarnym szlakiem przez – Biały Jar (1232 m. n.p.m.) - żółtym szlakiem ok 1h 45 min.

Ze Schroniska Dom Ślaski (1393 m. n.p.m.) - czarnym szlakiem przez -Biały Jar Biały Jar (1232 m. n.p.m.) - żółtym szlakiem ok 55 min.

Warunki:

Schronisko dysponuje 140 miejscami noclegowymi, w tym:

pokoje 1 osobowe;

pokoje 2 osobowe;

pokoje 3 osobowe;

pokoje 4,5 osobowe;

pokoje 6,7osobowe.

Dokąd pójść:

- Do Schroniska Dom Śląski (1393 m. n.p.m.) - szlakiem żółtym przez Biały Jar (1232 m.n.p.m.) - szlakiem czarnym ok 1h;

- Do Schroniska Samotnia (1197 m. n.p.m.) - szlakiem niebieskim ok 15min;

- Na Śnieżkę ( m. n.p.m.) przez Przełęcz pod Śnieżką (1384 m. n.p.m.), Drogę Jubileuszową (1516 m. n.p.m.) szlakiem niebieskim - szlakiem czarnym - ok 2 h.

Usługi:

W schronisku jest organizowana jest zabawa sylwestrowa.

Turystyka:

Strzecha Akademicka jest punktem startowym wielu wypraw. Stad można łatwo dotrzeć m.in. Do Schroniska Samotnia oraz Dom Śląski. Schronisko jest także doskonała baza wypadowa do zaatakowania szczytu Śnieżki.

To miejsce od dawna pełni funkcję głównego węzła szlaków turystycznych zarówno latem, jak i zimą, co czyni je popularnym punktem wypadowym dla miłośników górskich wędrówek i sportów zimowych. Zimą Złotówka zamienia się w atrakcyjny teren narciarski, z dobrze przygotowaną nartostradą "Złotówka" oraz wyciągiem orczykowym, co przyciąga zarówno amatorów, jak i bardziej doświadczonych narciarzy.

Opis:

Drugie co do wielkości schronisko w polskich Karkonoszach znajduje się na Złotówce, szerokim, bezleśnym grzbiecie oddzielającym Kocioł Małego Stawu od Białego Jaru na wysokości 1258 m n.p.m. Nazwa "Strzecha Akademicka" powstała po II wojnie światowej i odnosi się do okresu, gdy obiekt był własnością studentów wyższych uczelni krakowskich, co podkreśla jego ważne miejsce w historii polskiej turystyki górskiej i edukacji. Schronisko to od lat stanowi ważny punkt na mapie Karkonoszy, łącząc funkcje wypoczynkowe, edukacyjne i sportowe, będąc jednocześnie symbolem górskiej tradycji i gościnności.

Historia:

Strzecha Akademicka, początkowo zwykła buda pasterska, z czasem przekształciła się w znane i cenione górskie schronisko. Wraz z rozwojem ruchu turystycznego buda zmieniała swój wygląd, stając się coraz bardziej funkcjonalna i komfortowa. Po niejakim Samuelu, buda trafiła do rodziny Hamplów, od których nazwiska pochodzi nazwa Hampelbaude, używana do dziś w języku niemieckim. W latach 1696–1824 w schronisku prowadzone były pamiątkowe księgi, a w 1790 roku nocował tam J. W. Goethe, który podziwiał wschód słońca. W 1896 roku na miejscu drewnianej konstrukcji wybudowano nowy obiekt, który niestety spłonął w 1906 roku. Szybko, bo już w tym samym roku, powstała odbudowa, a w 1912 roku rozbudowano ją jeszcze bardziej. Schronisko było nowocześnie urządzone, wyposażone w elektryczne oświetlenie, centralne ogrzewanie, wygodne pokoje z bieżącą wodą i łazienkami, służyło turystom zarówno latem, jak i zimą. Atrakcją były zjazdy saniami rogatymi na torze saneczkowym do Karpacza. Po wojnie przejęła je YMCA (Związek Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej) z Krakowa, a następnie studenci krakowskich uczelni. Od 1957 roku należy do Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. W latach 70. wybudowano wyciąg orczykowy na Hali Złotówka, a schronisko jest od tamtej pory systematycznie modernizowane, podnosząc komfort i funkcjonalność.

Ciekawostki:

Buda pasterska malowniczo stojąca na Polanie Złotówka, przy starym Trakcie Śląskim, służyła górskim wędrowcom już w I połowie XVII wieku. Wzmiankowany u Gryphiusa w 1645 r. Daniel Steiner (stąd nazwa budy Danielsbaude) był następcą niejakiego Tanla (Tanlabaude), który tu gospodarzył już w 1642 roku. Pierwsi właściciele słynęli ze znakomitej nalewki na szyszkach i gry, na rogu bądź trąbie, na powitanie i pożegnanie gości.

Od 1696 do 1824 roku w schronisku wykładane były pamiątkowe księgi i stąd wiadomo, że we wrześniu 1790 roku w budzie Hampla nocował J.W. Goethe, który co rano podziwiał wschód słońca.